Update
Door: Marijke
Blijf op de hoogte en volg Marijke
29 Januari 2008 | Suriname, Paramaribo
In het ziekenhuis begint de dag met het zingen van Psalmen door de verpleging. Ondertussen staan de baby’s in hun wiegjes op een rij op het balkon in de zon te wachten op hun wasbeurt. Zo’n schattig gezicht. Mijn mede co’s hebben al een aantal keer mee moeten zingen, uit het hoofd! Gelukkig ben ik die dans tot nu toe ontsprongen :).
Vervolgens ga ik de bevallen vrouwen nakijken. Ik heb er inmiddels al ruim 100 gedaan. Ze bevallen hier aan de lopende band en allemaal in het ziekenhuis. Aangezien hier heel wat ‘Big Momma’s’ rond waggelen resulteert een bealling vaak niet in een slanker buikje met als gevolg dat ik geregeld de kamer van mijn patiente weer uitloop om nog even dubbel te checken of ze wel echt bevallen is.....
’s Middags is het mijn taak zwangere buiken te onderzoeken en dmv geduw in de buik te ontdekken hoe het kindje ligt. Laatst had ik een instinker, bleek er een tweeling in de buik te zitten! Verder heb ik al heel wat vaginale onderzoeken gedaan. Dat is niet echt mijn ding, al dat bloed en slijm....bah. Bij een zo’n onderzoek kwam er onverwachts een schedeltje naar buiten. Mevrouw bleek haar zevende! miskraam te hebben. Het was een jongetje van 18 weken,. Interessant om zo’n kindje te zien, maar zo onwijs sneu voor de ouders.
Buiten het ziekenhuis vermaak ik me oa met lekker lezen in mijn hangmatje in onze grote tuin. Dit is wel met gevaar op eigen risico, aangezien ik onder een boom hang met overrijpe Surinaamse kersen (zo groot als mandarijnen) die ons geregeld bekogelt. We hebben verder ook een mango-, bananen-, papaya- en ‘kweet niet wat voor fruit’ boom, maar die laten ons met rust. En nee, het is niet elke dag zonneschijn hoor. Er zijn altijd wel wolken en soms verzuip je in een stortbui.
Lang leve de openingstijden van de winkels hier (8-15 uur).! Deze maken dat ik op mijn vrije zaterdag al om 8u de deur uit moest om voor ons uitje van die dag nog het een en ander te kunnen kopen, want door de weeks gaat dat dus niet. Gelukkig kon ik ’s middags heerlijk relaxen op het strand van White beach aan de Surinamerivier. We waren daar met een gezellige groep van 15 mensen. Als het te warm werd, konden we lekker in onze hangmat in de schaduw van ons palmboomhutje gaan liggen of gaan zwemmen. In het water was een net gespannen om de Piranha’s tegen te houden dus voor afgekloven tenen hoefden we niet bang te zijn :).
Zondag was het wederom vroeg op om op de markt inkopen te doen voor de bbq die ik zou organiseren. We moeten onze mooie grote tuin naatuurlijk wel optimaal benutten! ‘s Middags hebben we een rondleiding gevolgd door het oude Fort Zeelandia uit de koloniale tijd. Daarna ben ik met een huisgenoot de hele middag bezig geweest met de voorbereidingen voor de bbq waarvoor steeds meer mensen zich aanmeldden (15 in totaal). Maar het was de moeite waard. Tot in de late uurtjes zijn we doorgegaan met de bbq zittend onder een heldere sterrenhemel en in het gezelschap van een vleermuis en helaas ook heel wat musquiten.
Vandaag was mijn eerste dag op de verloskamers (7u beginnen, minpuntje) was het meteen raak. Een vrouw beviel binnen 2u van een gezonde baby. Heel bijzonder om mee te maken! Ik was zo ontroerd dat ik er tranen van in mijn ogen kreeg. En wisten jullie dat donkere mensen geboren worden met een lichte huid? Ik niet. Ze worden pas na een paar uur donkerder van kleur.
Morgen volgen de foto’s.....:
http://www.mijnalbum.nl/Album=DWRWW4SB
Vervolgens ga ik de bevallen vrouwen nakijken. Ik heb er inmiddels al ruim 100 gedaan. Ze bevallen hier aan de lopende band en allemaal in het ziekenhuis. Aangezien hier heel wat ‘Big Momma’s’ rond waggelen resulteert een bealling vaak niet in een slanker buikje met als gevolg dat ik geregeld de kamer van mijn patiente weer uitloop om nog even dubbel te checken of ze wel echt bevallen is.....
’s Middags is het mijn taak zwangere buiken te onderzoeken en dmv geduw in de buik te ontdekken hoe het kindje ligt. Laatst had ik een instinker, bleek er een tweeling in de buik te zitten! Verder heb ik al heel wat vaginale onderzoeken gedaan. Dat is niet echt mijn ding, al dat bloed en slijm....bah. Bij een zo’n onderzoek kwam er onverwachts een schedeltje naar buiten. Mevrouw bleek haar zevende! miskraam te hebben. Het was een jongetje van 18 weken,. Interessant om zo’n kindje te zien, maar zo onwijs sneu voor de ouders.
Buiten het ziekenhuis vermaak ik me oa met lekker lezen in mijn hangmatje in onze grote tuin. Dit is wel met gevaar op eigen risico, aangezien ik onder een boom hang met overrijpe Surinaamse kersen (zo groot als mandarijnen) die ons geregeld bekogelt. We hebben verder ook een mango-, bananen-, papaya- en ‘kweet niet wat voor fruit’ boom, maar die laten ons met rust. En nee, het is niet elke dag zonneschijn hoor. Er zijn altijd wel wolken en soms verzuip je in een stortbui.
Lang leve de openingstijden van de winkels hier (8-15 uur).! Deze maken dat ik op mijn vrije zaterdag al om 8u de deur uit moest om voor ons uitje van die dag nog het een en ander te kunnen kopen, want door de weeks gaat dat dus niet. Gelukkig kon ik ’s middags heerlijk relaxen op het strand van White beach aan de Surinamerivier. We waren daar met een gezellige groep van 15 mensen. Als het te warm werd, konden we lekker in onze hangmat in de schaduw van ons palmboomhutje gaan liggen of gaan zwemmen. In het water was een net gespannen om de Piranha’s tegen te houden dus voor afgekloven tenen hoefden we niet bang te zijn :).
Zondag was het wederom vroeg op om op de markt inkopen te doen voor de bbq die ik zou organiseren. We moeten onze mooie grote tuin naatuurlijk wel optimaal benutten! ‘s Middags hebben we een rondleiding gevolgd door het oude Fort Zeelandia uit de koloniale tijd. Daarna ben ik met een huisgenoot de hele middag bezig geweest met de voorbereidingen voor de bbq waarvoor steeds meer mensen zich aanmeldden (15 in totaal). Maar het was de moeite waard. Tot in de late uurtjes zijn we doorgegaan met de bbq zittend onder een heldere sterrenhemel en in het gezelschap van een vleermuis en helaas ook heel wat musquiten.
Vandaag was mijn eerste dag op de verloskamers (7u beginnen, minpuntje) was het meteen raak. Een vrouw beviel binnen 2u van een gezonde baby. Heel bijzonder om mee te maken! Ik was zo ontroerd dat ik er tranen van in mijn ogen kreeg. En wisten jullie dat donkere mensen geboren worden met een lichte huid? Ik niet. Ze worden pas na een paar uur donkerder van kleur.
Morgen volgen de foto’s.....:
http://www.mijnalbum.nl/Album=DWRWW4SB
-
29 Januari 2008 - 12:38
Ien:
Weer genoten van je belevenissen, tjonge je maakt wat mee als vredestein band. Ga zo even de buitenboel doen! (met jas aan natuurlijk.) greetz Ien -
30 Januari 2008 - 07:30
Martijn:
Wat een leuk verhaal heb je weer geschreven! Je hoeft je niet te vervelen in de weekenden merk ik wel, gezellig hoor!
Mag je al dat fruit gewoon eten wat van de bomen valt?
Je hebt intussen al heel wat bijzondere ervaringen meegemaakt op deze afdeling, echt gaaf! Zijn die 15 mensen allemaal Nederlandse studenten uit jullie huis/omgeving?
Have fun! -
30 Januari 2008 - 07:30
Martijn:
P.S.: ben benieuwd naar de foto's! -
30 Januari 2008 - 15:13
Joke:
Nu je beleeft heel wat, maar een geboorte van een kind blijft nog steeds een wonder.
Geniet van alles . En het is voor ons leuk om toch zo op de hoogte te blijven . Bedankt nog voor de kaart
Lieve groet,
Ed en Joke -
30 Januari 2008 - 20:01
Jeannette:
Hallo Marijke,
Weer van je verhaal genoten. Inderdaad heel bijzonder om bevallingen mee te maken.Attent van je dat je aan de verjaardag van paul dacht. De hartelijke groeten en geniet ervan , kijk weer naar je volgende verhaal uit .Jeannette -
31 Januari 2008 - 03:14
Es:
We willen FOTO'S zien!!!!!!! -
31 Januari 2008 - 16:07
Eva:
Leuke foto's! Wat een grote hangmat heb je, dat ziet er echt relaxed uit!
Liefs, Eva
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
