Poli & weekend

De laatste twee weken van mijn coschap is het mijn taak om op de poli de nieuwe en de spoed patienten te zien. Bij één gynaecoloog mag ik direct met haar overleggen over de patienten, maar bij de andere twee moet ik overleggen met de arts-assistent. Dit resulteert in vele tripjes via het trappenhuis naar de afdeling waar de assistent ergens aan het werk is en waar ik haar kan gaan zoeken (toch best een handig system die piepers in Nederland). Niet altijd ff efficient dus. Maar goed hier in suriname hebben ze / dus ook ik de tijd, denk ik dan maar. De patienten op de poli zijn gelukkig over het algemeen wel iets anders dan de kraamvrouwen op de afdeling. Ze weten hun verhaal beter te vertellen en komen heel wat inteligenter over. Maar nog komt het geregeld voor dat als ik met 4 verschillende vragen hetzelfde probeer duidelijk te krijgen ik werkelijk 4 compleet eveschillende antwoorden krijg. Of dat ze met de ene zin hun vorige zin geheel ontkrachten. Lastig lastig......

Voor zaterdag was ik door een groep PABO studenten uitgenodigd mee te gaan met het personeelsuitje van de basisschool waar ze stage lopen. Ze mochten namelijk 2 personen meer mee nemen. Leuk.
Alles is hier best lang rijden en daarbij is een ritje met de bus voor veel Surinamers al een waar uitje op zich. Dus wat hebben wij gedaan zaterdag.....precies ja, in een bus gezeten, 8 uur lang, om via een enorme omweg over de ons zo geliefde hobbelige en stoffige Bauxietweg naar het plaatsje Brokopondo en zijn stuwdam te rijden. Deze hadden wij reeds al 3x aanschouwd, maar voor de docenten was het de eerste keer dat ze uberhaupt zo ver het binnenland in waren. Velen komen niet verder dan hun directe woonomgeving. Als ik op de maandagen in het ziekenhuis vertel waar ik het afgelopen weekend geweest ben, weten velen vaak niet eens waar het ligt laat staan dat ze er geweest zijn.
Maar goed, naast de docenten, hebben ook wij ons prima vermaakt hoor. De middag hebben we doorgebracht aan de Surinamerivier waar de ‘Nederlanders’ tussen de buien door heerlijk gezond en gezwommen hebben, om even niet mee te hoeven doen aan de hoofdactiviteit: eten. Iedereen had wat gemaakt en ja, dat moest natuurlijk allemaal geproefd en op gegeten worden. Wel heel leuk en super lekker hoor.
Zondag was het wederom half 7 uit de veren voor onze boottocht naar de dolfijnen die hier vlakbij Paramaribo in de rivier zwemmen. De verwachtingen waren hoog gespannen. Vorig weekend had een andere groep zeker zo’n 30 dolfijnen gezien. Bij ons bleef het helaas bij een nulletje minder. Wel hebben we heerlijk kunnen zonnen op het strand van Braamspunt. Dit is werkelijk een punt strand met aan de ene zijde de oceaan en aan de andere zijde de Suriname rivier.

De tijd hier dringt al weer. Nog 2.5 stagedag en dan is het tijd voor vakantie! Samen met mijn moeder en een aantal stagieres ga ik 3 trips maken; twee met het vliegtuig en de boot het binnenland in en één naar Galibi om de schildpadden te zien die daar op het strand hun eieren komen leggen. Jullie begrijpen, ik heb er onwijs veel zin in!

Ps.: deze x helaas geen foto’s. Even geen tijd hiervoor.